ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ - ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ τέλεσε  την   Κυριακή 10 Απριλίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Θεοδώρου του     Στρατηλάτου, στο Αρτεσιανό Καρδίτσας, γενέτειρα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αποφοίτων του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς και ο Σύλλογος Αποφοίτων του Νομού Ιωαννίνων. Χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλος, πλαισιούμενος από πολλούς ιερείς. Προηγήθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Χειροτονία Διακόνου σε Πρεσβύτερο.

Για τη ζωή και το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, αλλά και την προσφορά του προς τη Εκκλησία, τη Βελλά, τα Γιάννινα, τη Θεσσαλία και όλη την Ελλάδα  μίλησε ο Βελλαϊτης δάσκαλος Χρήστος Τίκας, συγγενής του Αρχιεπισκόπου. Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ διάβασε  ο Γραμματέας του Συνδέσμου μας Αδαμάντιος Παπαχρήστου, ο οποίος με μια συγκινητική ομιλία απότισε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς το σεπτό ιεράρχη εκ μέρους όλων των Βελλαϊτών.

Συγκινητική ήταν η στιγμή όταν κλήρος και λαός έψαλλαν το «Σεραφείμ του Μακαριοτάτου και Θεοπροβλήτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών …αιωνία η μνήμη.»

Σε ανάμνηση αυτής της τελετής ο Πρόεδρος του Συνδέσμου μας  Κλ. Παπαδόπουλος πρόσφερε στην Εκκλησία του  Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου  εικόνα του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων.

Παρέστησαν ο αδελφός και συγγενείς του Αρχιεπισκόπου, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Θεοχάρη Μαρία, ο Βελλαϊτης πρώην βουλευτής και υπουργός κ. Γιώργος Μωραϊτης, ο Δήμαρχος Καρδίτσας κ. Παπαλός, ο Αντιδήμαρχος κ. Ευαγγελόπουλος, οι Δημοτικοί  Σύμβουλοι κκ. Ζορμπάς, Τσαντήλας, Σιώμος, Κρανάς, Παπαευαγγέλου. Επίσης ο Διοικητής Αστυνομίας Καρδίτσας κ. Αγγελής, η Δ/ντρια Π/θμιας Εκπ/σης κ. Μητσιάδη, πολλοί κάτοικοι του χωριού, οι πρόεδρου των δύο Συλλόγων Κλ. Παπαδόπουλος και Νικ. Διαμάντης, μέλη των δύο Συλλόγων και πολλοί Βελλαϊτες από την Αθήνα και τα Γιάννινα.

Ακολούθησε καφεδάκι σε καφενείο του χωριού, ευγενική προσφορά των κατοίκων του Αρτεσιανού.

Ευχαριστούμε θερμά,

Το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλος για την παρουσία του,

Τις αρχές της του Νομού  για τη συμμετοχή τους, τους συγγενείς του Αρχιεπισκόπου και τους κατοίκους του χωριού για τη φιλοξενία τους, το συνάδελφό μας Χρήστο Τίκα για την ομιλία του και την  πολύτιμη συμβολή του στην επιτυχία της εκδήλωσης και όλους τους Βελλαϊτες που συμμετείχαν στην εκδήλωση.

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου προσφέρει εικόνα    Ο Γραμματέας διαβάζει το μήνυμα του

 του Αγίου Γεωργίου στον Ιερέα του Ναού.            Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου.

                                                 Οι τοπικές Αρχές παρακολουθούν την τελετή.

                     Ο Μητροπολίτης κ. Κύριλος   με τις Αρχές της περιοχής και Βελλαϊτες.                              

                                     ΟΔήμαρχος και οι λοιπές  Αρχές του Νομού Καρδίτσας.

                                                   Βελλαϊτες  στο καφενείο του χωριού.

                                             Βελλαϊτες  στο καφενείο του χωριού.

                             Ο Μ Ι Λ Ι Α

                              ----------

         Του  Χρήστου Τίκα , δασκάλου-

      απόφοιτου του Ιεροδ/λείου Βελλάς 

                                       Για τη ζωή και την προσφορά του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.

Ήταν δεκαπενταύγουστος του 1913, όταν γεννήθηκε ο Βησσαρίων- όνομα προς τιμήν τοπικού Αγίου- , γιος της Ευαγγελίας και Χρήστου Τίκα, ο μετέπειτα

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος. Ο μικρός Βησσαρίων μαθαίνει τα πρώτα γράμματα στο Δημοτικό Σχολείο Αρτεσιανού  όπου φοιτά και

παράλληλα βοηθάει την οικογένειά του στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες.

Πολύ φοβούμαι, πως θα είναι και ο τελευταίος από φτωχή οικογένεια, που φτάνει τόσο ψηλά.

Παίρνει μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής  κοντά στον τυφλό δάσκαλο Χρήστο Παύλου και αργότερα στη σχολή του Σίμωνος Καρρά στην Αθήνα.

Από το 1938 μέχρι το 1998,  60 χρόνια συνεχούς  ἐκκλησιαστικής διακονίας, φθάνοντας στό ύπατο  για  την Ελλαδική  Εκκλησία  αξίωμα.

προέδρους Δημοκρατίας  και πολλούς πρωθυπουργούς.Ο Σεραφείμ υπήρξε ο ιεράρχης με τη μεγαλύτερη θητεία, 24 χρόνια  στην ηγεσία της Εκκλησίας. Όρκισε έξι  

Πέρασαν 13 χρόνια από την 10^η Απριλίου 1998, όταν οι καμπάνες της εκκλησίας που βρισκόμαστε τώρα, χτύπησαν πένθιμα, αναγγέλλοντας  στους

χωριανούς μας ,αλλά και σε όλη την Καρδίτσα, την εκδημία  προς τον Κύριον του Ιεράρχη μας ,του φλογερού πατριώτη, του γενναίου, του ασυμβίβαστου

Ποιμενάρχη.

«Εγώ είμαι μια ολόκληρη ιστορία» είχε πει σε κάποια συνομιλία δημοσίως. Σπάνια ο ίδιος μιλούσε για τον εαυτό του.

Βαθιά δημοκράτης, θαυμαστής του Ν. Πλαστήρα και ανθρωπιστής.

Κάτι που η ζωή τον δοκίμασε από την πρώτη στιγμή. Υπηρετεί αρχικά στον Άγιο Λουκά Πατησίων, όπου γρήγορα γίνεται αγαπητός στον κόσμο.

Ακολουθεί η κατάκτηση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, Κατοχή ,πείνα, θάνατος. 

Όλη η Ελλάδα υποφέρει κάτω από το γερμανικό ζυγό και ειδικά η Αθήνα χάνει τα παιδιά της από ασιτία.

 Ο νεαρός ιερέας Σεραφείμ, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια, βλέποντας τα παιδιά κυρίως  να σβήνουν κάθε μέρα,   δεν σιωπά, διότι υπόλογοι δεν

είμαστε μόνο γι’ αυτά που κάνουμε, αλλά και γι’ αυτά που δεν κάνουμε.

Γίνεται  η ψυχή και ο τροφοδότης του πεινασμένου κόσμου της Αθήνας. 

Οργανώνει συσσίτια για τον πεινασμένο λαό της πρωτεύουσας, ιδρύει το Φιλανθρωπικό Σύλλογο «Άγιος Λουκάς». Χορηγεί φάρμακα και κάθε είδους

βοήθεια, στο δοκιμαζόμενο λαό.

Παράλληλα μιλάει στον κόσμο για ελευθερία και δημοκρατία.

Οι Γερμανοί το πληροφορήθηκαν, διότι αυτός ο τόπος δυστυχώς πάντα είχε Εφιάλτες και στη συνέχεια  οι ναζί τον επικηρύσσουν. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός θαυμάζει το θάρρος και τη γενναιότητα του νέου, του δίνει συστατική επιστολή και τον στέλνει στα βουνά της Ηπείρου, να

πολεμήσει από άλλο μετερίζι τον κατακτητή.

Τα μπλόκα των Γερμανών πολλά, οι έλεγχοι παντού, αλλά ο γενναίος ιερωμένος κατορθώνει και φτάνει στις αντιστασιακές οργανώσεις, όχι όμως και η

επιστολή που είχε μαζί του—αναγκάστηκε σε κάποιο έλεγχο να την καταπιεί , για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού και προδώσει τον αποστολέα.

Μάλιστα αργότερα όταν οι Γερμανοί εξόρισαν στην Αίγινα τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, κανένας δε σκέφτονταν να τον επισκεφθεί. Μόνο ο Σεραφείμ το

τόλμησε και πήγε στον πνευματικό του πατέρα. Αυτή η επίσκεψη ίσως θα καθορίσει και την εξέλιξή του, ήταν σαν χρίσμα και στην πρώτη ευκαιρία  η

Σύνοδος εκτιμώντας την κοινωνική και εθνική προσφορά, σε ηλικία μόλις 36 ετών τον εκλέγει Μητροπολίτη Άρτας.

Ήρθε η  πολυπόθητη λευτεριά, αλλά ο εμφύλιος ματώνει την Ελλάδα και περισσότερο το Σεραφείμ. Δολοφονείται ο πατέρας του και χάνονται πολλοί συγγενείς του.

Μετά την Άρτα αναλαμβάνει τη Μητρόπολη Ιωαννίνων—οι κάτοικοι της πόλης τον έχουν  ανάγκη,   κι αυτός δεν θα τους διαψεύσει.

Το έργο του εκεί είναι κολοσσιαίο. Εκκλησιαστικό—κοινωνικό—φιλανθρωπικό—πνευματικό—εθνικό.

Οι Τεχνικές Σχολές και το οικοτροφείο Γ. Σταύρου αναβαθμίζονται.

Το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς προωθείται και ολοκληρώνεται ως πλήρης εκπαιδευτική μονάδα, συνεχίζοντας να προσφέρει στην ανόρθωση της Ηπείρου και της

πατρίδας.  Οι απόφοιτοι σήμερα τον τιμούν για τη μεγάλη του προσφορά.

Μπαίνει πρόεδρος στην επιτροπή για να ιδρυθεί Πανεπιστήμιο στα Γιάννενα. Πιέζει παντού, παραχωρεί εκτάσεις της Εκκλησίας για το Πανεπιστήμιο, αλλά

οι δυσκολίες πολλές και ποικίλες.

Οι πανεπιστημιακοί δύσκολα πείθονται  να αφήσουν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Απειλεί πως θα ιδρύσει Φιλοσοφική Σχολή, στα πρότυπα της επιτυχημένης Βελλάς,  συνεχίζοντας  το έργο του ιδρυτή της σχολής Μητροπολίτη Σπυρίδωνος.

Τελικά το πέτυχε, το Πανεπιστήμιο έγινε και η ζωή της πόλης, αλλά και ολόκληρης της Ηπείρου, άλλαξε.

Στα Γιάννενα δεν περιορίσθηκε μόνο σ΄ αυτά. Έδρασε και εθνικώς, μπαίνοντας επικεφαλής του Βορειοηπειρωτικού αγώνα, πρόεδρος των Βορειοηπειρωτών

και φυσικά έγινε ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Αλβανία του Χότζα.

Παράλληλα βοηθάει και στον  απελευθερωτικό αγώνα του κυπριακού λαού, με όπλα και με χρήματα. Κάτι που ακολούθησαν στη συνέχεια διαδηλώνοντας 

και οι σπουδαστές της Βελλάς, παρά τις αντιρρήσεις του.

Ακόμα και τους Κούρδους, από τη Μητρόπολη Ιωαννίνων, άρχισε να βοηθά, κάτι που συνέχισε και ως Αρχιεπίσκοπος .

Φίλους έκανε πάρα πολλούς, αλλά και εχθρούς κυρίως στις παραθρησκευτικές οργανώσεις, γιατί τις έβγαλε έξω από τις εκκλησίες και τις περιόρισε στα γραφεία τους.

Ως Αρχιεπίσκοπος υπήρξε πραγματικός ηγέτης, όπως ηγέτης ήταν παντού και την Εκκλησία δεν την είδε ξεκομμένη από το κοινωνικό σύνολο.

Στην ενθρόνισή του, τον Ιανουάριο του 1974, ένα λεωφορείο από σπουδαστές του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς φώναξαν το ΑΞΙΟΣ μαζί με  πλήθος κατοίκων από

τη γενέτειρά του Αρτεσιανό.

Αυτοί οι συγχωριανοί  δεν τον ξέχασαν ποτέ, που ακόμα και στην τελευταία  του κατοικία στην Αθήνα, έφεραν χώμα απ΄ το  χωριό που τόσο πολύ αγάπησε.

Ήδη  είχε αφήσει για το χωριό, κληροδότημα:

«Ίδρυμα Υποτροφιών σπουδών Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ» Χορηγείται σε μαθητές και φοιτητές Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης ή Παιδαγωγικών Τμημάτων και

σε όσους ενδιαφέρονται να σπουδάσουν Λαογραφία ή Βυζαντινή Μουσική.»

Νέος και αποφασιστικός, θέλει να γράψει ιστορία. Θέλει να διευρύνει το ρόλο της Εκκλησίας. Ρόλο αναβαθμισμένο κοινωνικά και ενεργό εθνικά. 

Αποκατέστησε την εσωτερική τάξη και το κύρος της Εκκλησίας μετά τη δικτατορία και κέρδισε την εκτίμηση και την αγάπη του κόσμου.

Οι αγώνες του δεν σταμάτησαν στη θεωρία, αλλά έγιναν πράξεις αγάπης και προσφοράς.

Στήριξε και προώθησε έργα αγάπης σε περιοχές της Ελλάδας, αλλά και σε χώρες που αντιμετώπιζαν προβλήματα.

Ως απλός και ταπεινός διαφύλαξε την ειρήνη στην εκκλησία και συνεργάσθηκε με την πολιτεία. 

Είναι γνωστό πως κέρδιζε με την ειλικρίνεια και την απλότητα τον συνομιλητή του, αλλά όταν χρειάζονταν γίνονταν κι αντάρτης.

Ως Αρχιεπίσκοπος  ο Σεραφείμ προθυμοποιήθηκε, να γίνει ο πρώτος δότης οργάνων σώματος, εθελοντικά φυσικά και αργότερα μάλιστα ελήφθη και σχετική συνοδική απόφαση γι’ αυτό.

Αλησμόνητη θα μείνει η εικόνα σε ορκωμοσία της Βουλής, με νωπές ακόμη τις μνήμες του εμφυλίου, φτάνοντας η στιγμή ,να ευλογήσει τους βουλευτές του

Κ.Κ.Ε. και έχοντας  υπόψη τις θρησκευτικές  τους πεποιθήσεις, αφήνει στην άκρη το βασιλικό και φωνάζει:

- Χαρίλαε, έλα.

Σεραφείμ Τίκας και Χαρίλαος Φλωράκης  αγκαλιάστηκαν και δάκρυσαν.

Οι δύο αντάρτες έδωσαν ένα μάθημα γενναιότητας και πατριωτικής συμπεριφοράς, από αυτά που έχει ανάγκη ο τόπος, για να εξαφανισθούν τα χάσματα και να κλείσουν οριστικά οι πληγές.

 Ο Χαρ. Φλωράκης τότε που ολόκληρη η Ελλάδα υποκλίθηκε στο μεγάλο τέκνο της Καρδίτσας, τον ατρόμητο μαχητή και γενναίο Ιεράρχη, κατά τον  επικήδειο

λόγο του, με το χρέος του κοντοχωριανού, αλλά και αυτό του συναγωνιστή , θα τονίσει:

 «Όσο ψηλά κι αν έφτασες, παλιέ συμμαθητή,  δεν χάθηκε η ντομπροσύνη σου και δεν ενέδωσες στον πειρασμό της μισαλλοδοξίας. Γι΄ αυτό και στάθηκες

εθνικά και ηθικά περήφανος απέναντι σε όσους είχαν διαφορετική στάση θρησκευτική, πολιτική ή άλλη.»

Τι κρίμα.  Σήμερα που η  πατρίδα μας περνάει τρομερά δύσκολες στιγμές, να  υπάρχει έλλειψη  τέτοιων πατριωτών, τέτοιων  ηγετών.

Αυθόρμητος,  ευθύς και θαρραλέος, με το θάνατό του, συγκινεί ο Ποιμενάρχης τη νεολαία

Τον χάρηκαν σε όλη τη ζωή του, ως αντάρτη και παλικάρι στα βουνά της Ηπείρου, την εποχή της γερμανικής κατοχής, ως Μητροπολίτη Άρτης και Ιωαννίνων

που με στιβαρό χέρι οδήγησε την τοπική Εκκλησία στο εθνικό της έργο , στη συνέχεια στην ηγεσία της ελληνικής Εκκλησίας, ως γνήσιος ορθόδοξος Ιεράρχης

και πολεμιστής.

Δεν λογάριασε και δεν φοβήθηκε  κανέναν γιατί ήταν αταλάντευτος στην πορεία και στη γραμμή του.

Έτσι και με το θάνατό του προσέφερε μεγίστη υπηρεσία στην Ορθοδοξία και στο μεγαλείο της Εκκλησίας μας, γιατί απλά ήταν αληθινός.

«Συγχωρώ τους πάντας, ακόμα κι αυτούς που με πίκραναν»,δήλωσε λίγο πριν το τέλος του.

Πόσο δίκιο είχε όταν είπε: «Εγώ είμαι μια ολόκληρη ιστορία».

                                                         ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ !

  Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.Ιερωνύμου

                                                               Ε Κ Δ Ρ Ο Μ Η  ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Με την ευκαιρία της ανωτέρω εκδήλωσης πραγματοποιήσαμε, την προηγούμενη ημέρα  9 Απριλίου, επίσκεψη στην Ελάτη Τρικάλων, στο Περτούλι, στη Νεράιδα και στη λίμνη Πλαστήρα. Διανυκτερεύσαμε στην Καρδίτσα. ΄Ομορφες και αξέχαστες στιγμές, καλή παρέα, ευχάριστη  και φιλική  ατμόσφαιρα.

                                                                          καθ΄οδόν προς την Καρδίτσα

                                                                         Βελλαϊτες στην Ελάτη Τρικάλων                                                                        

                  Βελλαϊτες στην Ελάτη Τρικάλων                               Βελλαϊτες στη Λίμνη Πλαστήρα